Sükûtuma lâdes cümleler peşindeyim. . .

Kalem kalbime değiyor acıyorum en kanayan yerimden.
Tuz basmalı bu yaraya diyorlar dağlamalı en kör yerinden.
Kendinden geçene kadar ağlatmalı.

Gözyaşına sürülmüş üç harftim ben.

Konuştun da düştüm dilinden. Suçüstü yakalıyorum gözlerini. Sus bana en konuşkan hecelerinle.

Utangaç bakışların hala ilk gün ki gibi. Rahleme koyduğun gözlerini Kıraat ediyorum nicedir. Gönlünü hatmetmeye geliyor bu yürek! Çevirdiğin sayfalarımı ezberine çek! Kutsal bir kitap niyetine hıfz ediyorum seni.

Sensizlikten biçtiğim yalnızlık kumaşını yamıyorum yüreğime. Bu yalnızlık nereye götürür beni daha kaç nefes aldırır sensiz böyle.

Hâlbuki ruhumla hissetmek istemiştim seni cümle cümle. Tüm satırlarda sana varmak istemişti her kelime. Menzilimi sana ayarlamıştı bu yürek vurgusu.

Artık yürek yanılgıları da mı beni buldu?

Aklımı kalbime mukayyet eyle!

Şifa niyetine değil aşk niyetine gel kapıma!

İyileşirim sen olmadan da ben. Gelirim kendime yine. En deli yerimi aklıma satıp kalbime dem vururum yine.